Wprowadzenie
Holokaust staje się częścią tożsamości i wspólnej pamięci uczniów w młodym wieku. Prezentowanie tego tematu młodym uczniom w szkole podstawowej nie jest proste. Nieustannie odbierają oni przekazy medialne, które – pozostając poza kontrolą – przekazują informacje niedostosowane do emocjonalnego poziomu i możliwości poznawczych dzieci. Poprzez książkę Chciałam wzlecieć jak motyl Yad Vashem próbuje rozpocząć dyskusję na temat Holokaustu z uczniami w sposób, który po pierwsze jest opowiadaniem historii, a po drugie umożliwia przedstawienie podstawowych pojęć odnoszących się do Holokaustu.
W książce Chciałam wzlecieć jak motyl czytelnik poznaje historię Chany Gofrit. Autorka, Naomi Morgenstern, zaadaptowała relację Chany Gofrit zgodnie z zaleceniami edukacyjnymi Yad Vashem w taki sposób, aby była ona odpowiednia dla dzieci w wieku 8-10 lat.
Plan lekcji zawiera dwie sekcje dla nauczyciela:
- Sposób przygotowania historii tak, aby odpowiadała ona naszej perspektywie pedagogicznej, którą poznają Państwo poniżej.
- Zasady pracy z książką w klasie: trzy lekcje wspólnego czytania oraz lekcja podsumowująca zachęcająca uczniów do kreatywnej pracy po przeczytaniu książki.
Każdy nauczyciel zna swoich własnych uczniów, ich możliwości emocjonalne i poznawcze, ich wiedzę oraz standardy akademickie. Dlatego też zalecamy nauczycielom dostosowanie naszych materiałów do warunków panujących we własnej klasie.
Grupa docelowa: uczniowie trzeciej i czwartej klasy
Metoda: lektura książki, dyskusja w klasie, podsumowująca kreatywna praca
Czas trwania: Części przygotowane są jako 45-minutowe lekcje. Radzimy jednak przeprowadzenie lekcji w ciągu trzech dni, łącząc trzecią i czwartą część.
Podejście pedagogiczne oraz dostosowanie materiałów do wieku ucznia
Nasze materiały edukacyjne, w tym także wymieniona wyżej książka, oparte są na spiralnym, dostosowanym do wieku ucznia podejściu pedagogicznym: cały proces trwa od bardzo młodego wieku w szkołach początkowych do zajęć poświęconych historii Holokaustu w liceum. Dzięki podejściu spiralnemu każda z jednostek edukacyjnych dopasowana jest do wieku uczniów. Jednostka „To dlatego, że jesteśmy Żydami”, która dostępna jest w naszym Centrum Pedagogicznym, przystosowana jest dla uczniów młodszych klas i skupia się na losie jednego człowieka. W tej jednostce położono nacisk na rodzinę. W starszych klasach zajmujemy się społecznością, narodem i narracją historyczną. Całość historii istnieje w każdym z materiałów, ale zawartość dostosowana jest w każdym przypadku do wieku ucznia. Akcenty rozłożone są inaczej w zależności od wieku studentów. Można to schematycznie opisać w następujący sposób:
| Edukacja przedszkolna oraz klasy 1-2 | Wyższe klasy szkoły podstawowej | Gimnazjum | Liceum i wyżej |
|---|---|---|---|
| Jednostka | Rodzina | Społeczność | Naród oraz narracja historyczna |
Praca z książką: Chciałam wzlecieć jak motyl
Naciśnij tutaj, jeśli chcesz pobrać całą książkę.
- Książka opowiada historię Chany Gofrit i jej rodziny. Poprzez historię rodziny uczymy także szerzej historii Holokaustu w sposób, który dostosowany jest do wieku uczniów.
- Poprzez książkę uczniowie poznają takie pojęcia, jak: żółta gwiazda, getto, kryjówka, sprawiedliwi nie-Żydzi, deportacja i powstanie. Te pojęcia zostaną wyjaśnione szczegółowo w trakcie zajeć w liceum. Na tym etapie nie chodzi o uczenie historii Holokaustu, ale na zapoznanie uczniów z podstawowymi pojęciami występującymi w opowieści.
- Książka podzielona jest na rozdziały, które opowiadają historię życia Chany. Każdy z rozdziałów jest tematem samym w sobie. Nie trzeba wykorzystywać wszystkich rozdziałów, ponieważ opuszczenie niektórych z nich nie narusza ciągłości narracji. Polecamy nauczycielom, którzy przecież najlepiej znają swoich uczniów, dokładne wybranie rozdziałów, które pojawią się na zajęciach.
- W ciągu całej opowieści młodemu czytelnikowi towarzyszy postać dorosłej Chany. W ten sposób czytelnik nie jest pozostawiony samemu sobie, odkrywając kolejne etapy tej trudnej historii.
- Książka opowiada historię Chany przed, w czasie oraz po Holokauście. Opowieść zaczyna się przed Holokaustem ze względu na pedagogiczną zasadę, która mówi, iż aby zrozumieć, co zostało utracone w czasie Holokaustu, należy poznać żydowskie życie przed wojną.
