Często zadawane w kontekście historii Holokaustu pytanie brzmi: dlaczego Żydzi się nie buntowali? A jednak, prześladowani Żydzi i Żydówki stawiały opór. W tym filmie, zrealizowanym w ramach programu Echoes and Reflections (http://echoesandreflections.org/), omawiane są różne formy oporu cywilnego i militarnego podejmowane w okresie Holokaustu. Ich historia pokazuje, że nawet w najtrudniejszych warunkach ucisku ludzie znajdują siłę moralną i fizyczną do przeciwstawiania się prześladowaniom i podejmują próby wzajemnej pomocy.
Film jest polecany jako materiał towarzyszący edukacji o Holokauście w szkołach ponadpodstawowych.
W okupowanej przez hitlerowców Warszawie historyk Emanuel Ringelblum, kierujący Żydowskim Towarzystwem Samopomocy, poprosił dziennikarkę i pisarkę Rachelę Auerbach o zorganizowanie kuchni ludowej. Została ona także członkinią tajnego Archiwum Oneg Szabat („Radość Szabatu”). Łącząc funkcje kierowniczki Kuchni i archiwistki getta, Auerbach dokumentowała głód mieszkańców getta i ich walkę o przetrwanie. Dla niej samej pisanie stało się formą oporu wobec nieludzkich warunków getta i strategią przeżycia. Auerbach była jedną z trzech osób należących do Archiwum, które przeżyły wojnę. Poświęciła swoje życie dokumentacji i badaniu Holokaustu.
