تقسیم لهستان

آلمان و اتحاد شوروی قراردادی مرزی و دوستانه را امضا کردند، که در واقع تقسیم لهستان بود. به طور کلی تسلط بر نواحی غربی رودخانه بوگ به آلمان داده شد. دولت های اشغال کننده ادعا کردند که این تقسیم بعد از "تجزیه کشور لهستان" ضروری بوده و مسکو و برلین آن را به عنوان مسئولیت خود جهت "بازگرداندن نظم و قانون" به این ناحیه می بینند.

آلمان ناحیه ای از لهستان به وسعت 190,000 کیلومتر مربع (73,000 مایل مربع) با دو میلیون یهودی را به خودش ملحق کرد. روس ها بر ناحیه ای از لهستان به وسعت 202,000 کیلومتر مربع (78,000 مایل مربع) مسلط شده و کشورهای بالتیک لیتوانی، لتونی و استونی را تحت نفوذ خویش درآوردند. روسیه و آلمان همچنین یک توافق اقتصادی را امضا کردند که اعتبار قرارداد بازرگانی پیشین آنها را تمدید نمود.

در 5 اکتبر، لهستان تسلیم آلمان شد. آخرین گردان های مسلح آن در منطقه رادزین کوک (Radzyn-Kock) تسلیم شدند. از بین 800,000 سرباز لهستانی، 694,000 نفر آنان به دست آلمان ها اسیر شدند؛ و مابقی کشته شده، به خانه هایشان بازگشته و یا به رومانی و مجارستان فرار کردند. آلمان ها 13,111 کشته یا مفقود الاثر به جا گذاشتند و تعداد مجروحین آنان به 27,278 نفر بالغ شد.

روسیه فقط پس از شکست لهستان از آلمان، به آن کشور حمله کرد و نواحی مورد نظر را تصرف نمود. بدین ترتیب در یک جنگ کوتاه مدت فقط 737 سرباز را از دست داد.