یکی از قوانینی که پس از شب کریستال تصویب شد، مربوط به اخراج دانش آموزان یهودی از دستگاه آموزش و پرورش عمومی بود، و همچنین از موسسه هایی که در آن کلاس های مجزا برای یهودیان وجود داشت. قبل از تحریم رسمی نیز، کودکان یهودی زیادی به علت فضای ضدیهودی و آزار و اذیت از جانب دانش آموزان و آموزگاران غیریهودی مدارس عمومی را ترک کرده و به مدارس مختص یهودیان رفته بودند.
در 15 نوامبر 1938، تحصیل جوانانی که به عنوان یهودی تعریف گشته بودند، در مدارس عمومی ممنوع شد. مقرره دهم از قوانین نورنبرگ، که در 4 ژوییه 1939 صادر شد، مسئولیت آموزش و پرورش کودکان یهودی را به عهده " اتحادیه ملی یهودیان آلمان" (Reichsvereinigung) گذاشت. این اتحادیه فقط چند سال قبل از آن تاسیس شده بود. مدارس یهودی تا تابستان 1941 به فعالیت خود ادامه دادند، و پس از آن مدارس دانش آموزان یهودی غیر قانونی اعلام شدند و حتی آموزش شخصی و داوطلبانه نیز ممنوع گردید.