در سه سال اول حکومت نازی، ایتالیا از امضای پیمان با آلمان علی رغم نزدیکی ایدولوژی به این کشور، خودداری می کرد که علت آن ترس از توسعه اراضی آلمان و منافع سیاسی بود.
تهاجم ایتالیا به اتیوپی در اکتبر 1935 باعث قطع روابط رم با کشورهای دموکراسی و نزدیکی ایتالیا به آلمان نازی شد. این نزدیکی با جانبداری ایتالیا و آلمان از فاشیست ها در جنگ داخلی اسپانیا تقویت گردید و سرانجام در 25 اکتبر 1936، طرفین پیمان اتحادی را امضا کردند.
در ابتدا این محور بر منافع سیاسی استوار بود زیرا نژاد پرستی ضدیهودی آلمان هنوز مورد قبول موسولینی واقع نشده بود. با این وجود در سایه قدرت یافتن آلمان، سرانجام موسولینی هم حکم هایی ضد یهودی را صادر کرد. برای اولین بار موسولینی اصطلاح "محور" که به پیمان آلمان و ایتالیا اشاره می کرد را در سخنرانی اش در میلان در نوامبر 1938، به کار برد.