آلمان و لهستان قرارداد عدم تهاجمی را برای مدت ده سال امضا نمودند: "زمان شروع دوره جدیدی در روابط سیاسی بین آلمان و لهستان توسط ارتباط مستقیم بین دو کشور، فرا رسیده است." هیتلر کسی بود که این قرارداد را پیشنهاد کرد و لهستان بدون مشورت با متحد اصلی خود، فرانسه، آن را پذیرفت. آلمان مدرکی را امضا کرد که طبق آن هیچگونه درگیری با لهستان نداشته و فقط با روسیه کمونیستی در ستیز می باشد. لهستان پذیرفت که از هرگونه کمک خارجی در رابطه با حفظ استقلالش چشم پوشی نماید. طبق این قرارداد هیچ طرفی جهت حل اختلافاتش به زور متوسل نخواهد گردید. این قرارداد از این جانب نیز اهمیت خاصی داشت که لهستان اولین ملتی بود که با حکومت نازی جدید روابط صلح آمیز برقرار کرد. حکومت لهستان تصمیم داشت که از ورود به اختلافات با کشورهای همسایه خودداری نماید، و این قرارداد نشانگر سیاست لهستان برای حفظ روابط صمیمی با تمامی ابرقدرت ها بود.