اردوگاه مرگ تربلینکا (Treblinka) یکی از سه اردوگاهی که در طی "عملیات راینهارد" برپا شدند، در ناحیه ای کم جمعیت در مسیر خط آهن اصلی ورشو و بیالیستوک ساخته شد. اردوگاه در داخل یک جنگل پنهان شده بود. بنای اردوگاه در اواخر ماه مه شروع شده و توسط شرکت های آلمانی که از کارگران اجباری یهودی و لهستانی استفاده می کردند، به انجام رسید. در محوطه اردوگاه چاه های بسیار بزرگی جهت قبر دست جمعی اجساد، حفر شد. اردوگاه به شکل لوزی به طول 600 متر و عرض 400 متر ساخته شده بود و توسط دو ردیف سیم خار دار حصار کشی شد. برج های نگهبانی بلندی در گوشه های اردوگاه و در طول حصار آن ساخته شدند. اردوگاه به سه بخش تقسیم شد: منطقه مسکونی، منطقه پذیرش و منطقه کشتار. منطقه کشتار کاملا مجزا بود. سه سلول گاز در ساختمان های سفید رنگی تعبیه شده بود و آنها را به صورتی طراحی کرده بودند که مانند حمام به نظر می رسیدند. گروه های یهودیان را وادار به لخت شدن کرده و آنها را در طول یک سرازیری که از دو سمت حصار کشی شده بود، دوانده و وارد سلول های گاز می کردند. یک موتور دیزل، گاز مونو اکسید کربن را درون سلول ها نشر می داد؛ ظرف نیم ساعت قربانیان خفه شده و می مردند. قتل عام در تربلینکا در 23 ژوئیه یک روز بعد از تکمیل ساختمان آن، آغاز شد و اولین کسانی که به قتل رسیدند، یهودیانی بودند که از گتو ورشو آورده شده بودند.